Tijdens de meest donkere dagen van het jaar liggen voor veel mensen herfstdepressies en winterdips op de loer. Een goede slaapkwaliteit is dan essentieel om de dagen met een zo goed mogelijk humeur door te komen. Dat geldt natuurlijk voor iedereen, maar al helemaal voor mensen die toch al niet zoveel energie hebben. En daarom is mij alweer een paar jaar geleden het gebruik van een daglichtlamp aangeraden. En wat denk je? Het helpt!
Dikke onvoldoende
Sinds twee jaar gebruik ik een daglichtlamp van Litebook die inmiddels een welkome aanvulling is op mijn recept tegen somberheid. Voor die tijd gaf ik mijn slaapkwaliteit namelijk een dikke onvoldoende. Inslapen ging over het algemeen prima, daar was ik moe genoeg voor. Maar tussen drie en vijf werd ik vaak wakker. En sliep ik vervolgens niet meer in. Of ik sukkelde toch weer even in slaap en werd daarna enorm brak wakker. Een echt goede nachtrust kon ik dus wel op mijn buik schrijven. Tot ik de daglichtlamp ontdekte.
Welterusten Astrid!
Maar waarom een daglichtlamp en geen verdovende middelen of ander sterk spul? Ik besloot om mijn slechte slaapkwaliteit eerst maar eens te bespreken met mijn internist in Nijmegen. Zij keek in mijn slaperige ogen, legde me uit dat slecht slapen vele oorzaken kan hebben en verwees me daarom door naar het St. Antonius Utrecht voor een serieus slaaponderzoek. Een polysomnografie noemen ze dat. Daarbij worden naast de slaapkwaliteit verschillende lichaamsfuncties gemeten. Met een EEG wordt de elektrische activiteit van de hersenen bijgehouden, het hart wordt gevolgd in een ECG en verder komen ook de borst- en buikademhaling, de mond- en neusademhaling, een saturatiemeting (bepaling van zuurstofgehalte in het bloed) en een EMG (elektrische activiteit van de spieren) aan bod. Kortom: welterusten Astrid, we zullen eens grondig naar je kijken terwijl jij lekker slaapt – of wakker ligt!
Bomgordel
Denk nou niet aan een enorm traject in het ziekenhuis: het onderzoek gebeurde heel gewoon bij mij thuis. Ik zat er ’s ochtends klaarwakker klaar voor. Een medewerker van het ziekenhuis stond voor de deur en begon aan de metamorfose. Hij plakte me helemaal vol met elektroden, ook op m’n hoofd en in m’n haar. Het zag er niet uit. Als ‘kers op de taart’ kreeg ik nog een registratiekastje om. Toen mijn vriend thuiskwam gaf hij me meteen het advies om niet met deze ‘outfit’ de straat op te gaan. Mensen zouden wel eens kunnen denken dat ik een bomgordel om heb. Ik volgde zijn advies op en pas achteraf begreep ik dat naar buiten gaan ook helemaal niet de bedoeling was.
Het zag er trouwens allemaal heftiger uit dan het is en het onderzoek viel heel erg mee. Ik kon die dag op mijn gemak wennen aan alle elektroden en andere polonaise aan mijn lijf. ’s Avonds ging ik – zoals wel vaker – ergens tussen tien en elf uur naar bed. En ik werd – ook zoals zo vaak – tussen drie en vijf uur ’s ochtends wakker. Later die ochtend kwam de medewerker van het ziekenhuis me weer ‘ontmantelen’ en nu was het wachten op de uitslag.
Kwartiertje shinen
Die was niet spectaculair. Gelukkig werden er geen lichamelijke afwijkingen gevonden. Alleen de slaapduur was erg kort. En dat was natuurlijk geen verrassing… Ik had vervolgens twee gesprekken met een slaaptherapeut, die me heel praktische tips gaf. Zo adviseerde ze me om ’s avonds minder water te drinken zodat de kans kleiner was dat ik er ’s nachts uit moest om te plassen. Ja hè, hè – maar je moet er maar opkomen. Ook was haar advies om echt acht uur op m’n bed te blijven liggen, of ik nou wakker was of sliep dus. Voor die tijd stond ik vaak op als ik wakker werd maar dat was dus niet meer de bedoeling. Ook gaf ze me een daglichtlamp te leen, de Litebook Elite. De bedoeling was om hem twee weken lang ’s ochtends tijdens het ontbijt een kwartiertje te laten shinen en ’s middags na mijn dutje nog een keer. Mijn conclusie was al snel: het gebruik van die lamp draagt echt bij aan een goede nachtrust. Na die twee weken heb ik er daarom zelf één via Marktplaats aangeschaft. Echt een aanrader dus, zo’n daglichtlamp. Ik gebruik hem van oktober tot en met maart en ik voel me er veel beter bij.

Tegen herfst- of winterdips
Nog even voor alle duidelijkheid: op internet lees ik dat een daglichtlamp ook zou helpen tegen een seizoensgebonden depressie. Ik besprak dat met mijn huisarts en die legde me uit dat het licht zelf geen directe invloed heeft op je gemoedstoestand. Er komt ook geen extra vitamine D in je lijf. Daarvoor moet je echt pilletjes slikken. Of de zon opzoeken. De winst zit hem in de nachtrust: zo’n lamp draagt bij aan een goede slaapkwaliteit en dat helpt dus wél tegen herfst- en winterdips. Ik heb vervolgens het recept tegen somberheid van mijn psycholoog aangevuld met twee maal daags de daglichtlamp. En daar voel ik me beter bij.
Dat recept tegen somberheid, wat was dat ook al weer? Dat was:
• Genoeg buiten komen
• Genoeg blijven sporten/bewegen
• Leuke dingen (blijven) plannen
• Richten op mogelijkheden
• Vitamine D slikken
En dus ook:
• Daglichtlamp gebruiken!
Zou jij ook wel wat meer daglicht kunnen gebruiken tijdens de donkere dagen? En hoe los jij dat op?
Huh? Helpt zo’n lamp niet tegen wintersipheid. Zit ik daar iedere dag onder zo’n bouwlamp! Ga ik toch even checken hoe dat zit. Maar lijstje met tips is goed reminder!
Hahaha! Bouwlamp! Mijn deskundige huisarts (ik heb haar erg ‘hoog zitten’) vertelde me dat het licht van een daglichtlamp geen vitamine D bevat. Natuurlijk helpt zo’n lamp ook.